جزایر مالدیو مجموعهای از جزایر مرجانی هستند که از تاج یک رشته کوه آتشفشانی باستانی غوطه ور ساخته شدهاند. همه جزایر کم ارتفاع هستند و هیچکدام به بیش از 6 فوت (1.8 متر) بالاتر از سطح دریا نمیرسند. صخره های سدی از جزایر در برابر اثرات مخرب بادهای موسمی محافظت میکنند. فصل بارانی، از ماه می تا آگوست، توسط بادهای موسمی جنوب غربی به وجود میآید. از دسامبر تا مارس بادهای موسمی شمال شرقی بادهای خشک و ملایم را به همراه دارد. میانگین دمای سالانه از 76 تا 86 درجه فارنهایت (24 تا 30 درجه سانتیگراد) متغیر است. میانگین بارندگی حدود 84 اینچ (2130 میلی متر) در سال است. جزایر مرجانی دارای سواحل شنی، تالابها، و رشد سرسبز نخل نارگیل، همراه با درختان میوه نان و بوتههای استوایی است. ماهی در صخرهها، تالابها و دریاهای مجاور جزایر فراوان است. لاکپشتهای دریایی را برای غذا و روغنشان که یک طب سنتی است صید میکنند.
مردم مالدیو؛ دین مردم مالدیو
جمعیت مالدیو تقریباً به طور کامل به گروه قومی مالدیو تعلق دارد که نتیجه سکونت مردمان مختلف در طول تاریخ این کشور در جزایر است. به طور کلی اعتقاد بر این است که اولین مهاجران مردم تامیل و سینهالی از جنوب هند و سریلانکا بودند. بازرگانان کشورهای عربی، مالایا، ماداگاسکار، اندونزی و چین در طول قرنها از این جزایر دیدن کردند. زبان رسمی یک زبان هند و اروپایی به نام دیوهی (یا مالدیویی) است. عربی، هندی و انگلیسی نیز صحبت می شود. اسلام دین رواج یافته در مالدیو است.
جمعیت مالدیو
بیش از نیمی از جمعیت روستایی محسوب میشوند. به استثنای کسانی که در ماله، تنها سکونتگاه نسبتاً بزرگ در کشور زندگی میکنند، ساکنان مالدیو در روستاهایی در جزایر کوچک در جزایر مرجانی پراکنده زندگی میکنند. تنها حدود 20 جزیره بیش از 1000 نفر جمعیت دارند و جزایر جنوبی تراکم بیشتری نسبت به جزایر شمالی دارند. نرخ تولد در مالدیو تا حدودی بالاتر از میانگین جهانی است، اما میزان مرگ و میر کمتر است. بیش از یک پنجم کل جمعیت زیر 15 سال سن دارند. امید به زندگی برای مردان حدود ۷۴ سال و برای زنان ۷۹ سال است.
اقتصاد
از دهه 1970 اقتصاد مالدیو به سرعت توسعه یافته است. رشد سالانه تولید ناخالص داخلی (GDP) بالا بوده است، به طور متوسط حدود 6 درصد در دهه 2010، و درآمد ناخالص ملی (GNI) سرانه - در میان کمترین در جهان در دهه 1970 - به سطح درآمد متوسط رو به بالا رسید. کشورها در اواخر دهه 2010 اقتصاد مبتنی بر گردشگری، ماهیگیری، قایق سازی و تعمیر قایق است و بخش گردشگری باعث رشد سریع آن میشود.
کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری
ماهیگیری که مدتها پایه سنتی اقتصاد بوده است، بهعنوان منبع اصلی تولید ناخالص داخلی (GDP) از گردشگری بسیار پیشی گرفته است. در حالی که این بخش همچنان بخش عمدهای از صادرات کشور را تولید میکند و به رشد خود ادامه میدهد (البته با سرعت کمتری نسبت به صنعت گردشگری)، کمتر از یک پنجم نیروی کار را استخدام میکند و کمتر از یک دهم تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص میدهد. ماهی تن ماهی غالبی است که به طور سنتی به روش میله و لاین صید میشود، اگرچه بخش زیادی از ناوگان ماهیگیری مکانیزه شده است. بیشتر صید ماهی برای فرآوری و صادرات به شرکتهای خارجی فروخته میشود.
نظر، تجربه و سوال خود را با ما در میان بگذارید
اینجا دیده می شوید!
با ثبت نظر، انتقادات و پیشنهادات خود، در انتخاب دیگران سهیم باشید