هسل - نمک آبرود

در اولین ساعتهای 03.2.7 به دعوت تاج تراول ، کوچک و بزرگ ، زن و مرد ، آشنا و نا اشنا با هم همسفر شدیم . در ابتدای مسیر ، آشنایی با دوستان جدیدمان را جشن گرفتیم و صبحانه را به میزبانی تاج تراول سرو کرده و مسیر را شاد و پر انرژی تا اولین مقصد ادامه دادیم .

:هیجان مسیر آفرودی در دل جنگل مشعل ما را از آخرین دل مشغولی های شهر هم رها کرد تا بالاخره به یکی از معجزه های مادرزمینمان رسیدیم

اینجا می توان هر زیبایی را دو بار به تماشا نشست. هسل را میگویم. بستری سخاوتمند برای تکرار ابی آسمان و هر درخت و برگ و سنگی که ذر حوالی اوست . گویی با زبان بی زبانی تمنای نگاه های عمیق تری از

رهگذرانش دارد : ببین ! ببین آسمان را

ببین ! ببین درخت پیر در حال فروشکستن را که هر چه در این عمر درازش جمع کرده را به شاخه های جوان تر می سپارد و خود از درون تهی می شود .

ببین !ببین که چگونه شاخه های جوان انجیلی دوباره بهم جوش می خورند تا مادر خود را همچنان تنومند و استوار نگه دارند !

ببین ! ببین عشق را ...اتحاد را ... اهنین و قوی بودن را !

راهنمایان تاج تراول با کمی تفسیر طبیعت و دقایقی مراقبه و حضور در لحظه همسفران عزیزشان را دعوت به ساده نگذشتن از این معجزه الهی کرده تا با گوش جان بشنوند حرفهای هسل و جنگل زیبای مشعل را.

اری هسل اسیر است . نه از جایی آمده و نه جایی برای رفتن دارد . از خود جوشیده و در خود مانده و محکوم است به رکود !اما در این نهایت جبر غم انگیز ،زنده و زندگی بخش است . شاید هم منصفانه نبود نام مرداب را بر او گذاشتن !

مهربان مرداب هسل با پیشکشی از جنس ارامش ما را راهی ادامه سفرمان به نمک آبرود و تله کابین و سورتمه کرد . بعد از صرف ناهار و تجربه پرواز بر فراز جنگل ،راهی تفریحگاه مشهور ایرانیان یعنی متل قوو بازی های ابی متنوع آن شدیم . که به اذعان همسفران پر انرژی و عزیزمان آخرین انرژی های فروخورده و انباشته شده درونمان را هم به دریا سپرده و این بار شادتر و رهاتر از گذشته به تهران بازگشتیم . .